ค่าตัวแพงสุด เดนิลสันจากการเซ็นสัญญาด้วยสถิติโลกของเรอัล เบติส ไปจนถึงการถูกโบลตันดูแคลน

ค่าตัวแพงสุด วัย 20 ปีในราคา 21.5ล้านปอนด์ในปี 1998 พวกเขาทำให้เขากลายเป็นนักฟุตบอลที่มีค่าตัวแพงที่สุดในโลก แปดปีต่อมา ชาวบราซิลเล่นในซาอุดิอาระเบีย วัยรุ่นที่คลั่งไคล้เกม ฟีฟ่าในปัจจุบันอาจไม่ชอบเกมเวอร์ชันพื้นฐานที่ออกในช่วงปลายทศวรรษ 1990 และต้นปี 2000 ฉันพูดแบบนี้เพียงเพราะในวงการฟุตบอลปัจจุบัน

เทคนิคต่างๆมีค่ามากมาย การเคลื่อนไหวที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่ใช้ในการหลบเลี่ยงคู่ต่อสู้ เด็กๆ รักพวกเขา และเกมเมอร์ ฟีฟ่าที่ดีที่สุด (รวมถึงเด็กๆ ด้วย) รู้วิธีใช้ประโยชน์จากพวกเขา หลายคนแสดงความชื่นชอบต่อผู้เล่นในเกมด้วยทักษะการเคลื่อนไหวระดับ ‘ห้าดาว’ ยานนิค โบลาซีสของคุณ, ไอเดน แมคเกียดีสของคุณ, นานิสของคุณ;

ผู้เล่นที่มีชื่อเสียงในโลกแห่งความเป็นจริงได้รับการสนับสนุนจากเกมคอมพิวเตอร์อย่างไม่ต้องสงสัย อย่างไรก็ตามในสมัยของ เพลย์สเตชันดั้งเดิม มีการคิดน้อยลงเกี่ยวกับกลเม็ด และความสามารถที่แตกต่างกันของผู้เล่นในการดึงกลเม็ดดังกล่าวออกมา ในความเป็นจริง ฟีฟ่าในช่วงเปลี่ยนสหัสวรรษได้เสนอทางเลือกสามทางให้คุณ สิ่งที่เรียกว่า ‘เครื่องกีดขวาง’

เครื่องเล่นเพลงสไตล์ ซีดาน หรือเครื่องเล่น ปิรูเอตต์ แฟนซีที่แปลงร่างเป็นสายรุ้งอย่างอธิบายไม่ได้ เรียกว่าการมองโลกในแง่ดี เรียกว่าความไร้เดียงสาในส่วนของอนิเมเตอร์ของ อีเอ สปอร์ต แต่นี่ไม่ใช่การนำเสนอที่ดี https://SoccerLiveHD.com

นักฟุตบอลตัวจริงใช้ทักษะของตนเพื่อเอาชนะคู่ต่อสู้อย่างไร

ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เล่นทุกคนในสนาม ตั้งแต่ยาป สตัมไปจนถึงไนเจล วินเทอร์เบิร์น ปี 2000: จ๋า สตัมแบบตัวหนังสือที่มีความสง่างามของนักเต้นบัลเลต์ชาวรัสเซีย ดึงลูกบอลไปเหนือศีรษะของเขาเองโดยไม่ตั้งใจ บางทีทักษะที่มีจำกัดนั้นอาจเป็นผลมาจากเวลา และทรัพยากรที่จำกัดที่อีเอ แต่ก็อาจเป็นไปได้ว่าในตอนนั้นไม่ค่อยมีคนอยากเล่นกลมากนัก

เนื่องจากในขณะที่มีผู้เล่นแสดงทักษะที่อุกอาจในสนาม มีวิธีน้อยกว่าที่แฟนๆ จะได้เห็นทักษะเหล่านั้นจริงๆ ในโลกก่อนวิดีโอแบบเอชดี ไม่มีการรวมอีลาสติก มากมาย ให้ใช้งานบนแทป ผู้เล่นถูกตัดสินในเรื่องอื่นๆ ที่เป็นรูปธรรมมากขึ้น เช่น เป้าหมาย การสกัดบอล และการแต่งงานกับ สไปซ์เกิร์ลส์ กระเป๋าลูกเล่นราคาแพง ทั้งหมดนี้ทำให้ช่วงปลายทศวรรษ 1990

เดือดดาลเกี่ยวกับ เดนิลสัน เด โอลิเวร่านักฟุตบอลที่แพงที่สุดในโลกคนใหม่ ซึ่งเป็นสิ่งที่ผิดยุคสมัย ในช่วงสองปีที่นำไปสู่การย้ายครั้งใหญ่ของเดนิลสันในปี 1998 สถิติการย้ายทีมถูกทำลายถึงสามครั้ง แต่ละครั้งสำหรับกองหน้า: โรนัลโดไปบาร์เซโลนาในปี 1996 อลัน เชียร์เรอร์ไปนิวคาสเซิลหลังจากนั้นไม่นาน และจากนั้นโรนัลโดอีกครั้ง คราวนี้ไปอินเตอร์ 2540.

21.5 ล้านปอนด์ที่เรอัล เบติสจ่ายให้เซา เปาโลเพื่อซื้อเดนิลสันนั้นมากกว่าที่อินเตอร์จ่ายให้กับโรนัลโด้ถึง 2 ล้านปอนด์ แต่คุณค่าของเดนิลสันไม่ได้อยู่ที่การทำประตู แต่อยู่ที่กลอุบาย แม้ว่าเดนิลสันจะติดทีมชาติเต็มตัวแล้วในปี 1998 แต่เดนิลสันก็ยิงได้ไม่กี่ประตูตลอดสี่ฤดูกาลในบราซิล เขาวิ่ง. เขาเลี้ยงลูก เขาทำทักษะมากมาย อย่างไรก็ตาม เขาทำประตูไม่ค่อยได้

ในแง่นี้ มานูเอล รุยซ์ เด โลเปร่า ซึ่งขณะนั้นเป็นประธานของเรอัล เบติส ดูเหมือนจะล้ำหน้ากว่าใคร: เช่นเดียวกับวัยรุ่นที่ ติด ฟีฟ่าในปี 2018 ประธานาธิบดีรู้สึกทึ่งกับฝีเท้าที่น่าทึ่งของนักเตะชาวบราซิล บางทีอาจให้ความสนใจน้อยเกินไปกับสิ่งที่น่ากลัว แนวคิดฟุตบอลของ ‘ผลิตภัณฑ์สุดท้าย’ แต่มั่นใจในความสามารถของดาวดวงใหม่ของเขาที่จะเอาชนะคู่ต่อสู้ด้วยการสับ และสเต็ปโอเวอร์

ไม่ใช่ว่าผู้คนไม่เชื่ออย่างแท้จริงว่าเดนิลสันจะเป็นหนึ่งในผู้มีแนวโน้มที่ร้อนแรงที่สุดในโลกในเวลานั้น ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2541 ก่อนการแข่งขันฟุตบอลโลกที่ฝรั่งเศสไม่นาน โรนัลโดให้ทิปเพื่อนร่วมทีมของเขาให้เป็นดาวเด่นของทัวร์นาเมนต์ มาริโอ้ ซากัลโล่โค้ชชาวบราซิลในขณะที่ลังเลที่จะใช้ เดนิลสันในผู้เล่นตัวจริงของเขาก็พูดถึงความสามารถของฝ่ายซ้ายที่ทำลายสถิติ

เดนิลสันเป็นผู้เล่นที่น่าทึ่ง คนที่สามารถทำสิ่งไม่คาดคิด และสร้างความเสียหายให้กับคู่แข่งในทันที เขากล่าว เราจะใช้เขาเมื่อเราคิดว่าเขาจะสร้างผลกระทบได้มากที่สุด เราไม่สามารถคว้าแชมป์ฟุตบอลโลกได้ด้วยผู้เล่นเพียง 11 คน บาดเจ็บต้องหยุด